قرن بیستم جامل حوادثی بزرگ برای بشر بود. رشد علم و تکنولوژی نویدبخش زندگی بهتر و راحت تری برای انسان ها بود. اما استفاده نادرست از آن، فجایع و کشتارهای دسته جمعی مانند جنگ جهانی را به دنبال داشت. این فضای امید و اضطراب، بستر مناسبی برای شکل گیری تفکرات انتقادی بود. اعضای « موسسه پژوهش اجتماعی فرانکفورت » در چنین شرایطی کار خود را آغاز کردند که بعدها جریان موسوم به ” مکتب فرانکفورت” و ” نظریه انتقادی” از دل آن بیرون آمد.( نوذری: 1383: 9).

نظریه ی انتقادی محصول گروهی از نومارکسیستهای آلمانی است که از حالت نظریه مارکسیستی، به ویژه از گرایش ان به جبرگرایی اقتصادی، دل خوشی نداشتند. این نظریه بیشتر از انتقادهایی ساخته شده که از جنبه های گوناگون زندگی اجتماعی و فکری به عمل آمده است. بیشتر کارهای این نظریه به صورت انتقاد است، اما هدف غایی ان افشای دقیقتر ماهیت جامعه است. ( ریتزر: 1389: 199).

مقدمه

زندگینامه

اندیشه مارکوزه

جمع بندی